Vandaag
Een lied van Jeroen Zijlstra (en band), 1 woord als tekst eindeloos herhaald gezongen............
Iedere dag is er en ik heb zin aan de dag..
Gisteren met mijn Els, samen op de bank....we zeggen een gouden moment..
met de diepe diepe verscheurende pijn van het afscheid die echt overduidelijk nadert...nee we nemen geen afscheid en toch ook zeker wel en natuurlijk zal ik in Els blijven...maar toch het alles het fysieke te moeten missen daar zijn geen woorden voor..maar ooooh mensen dit is wel het allermoeilijkste om te doen..
We gaan naar buiten samen, ik loop nog 50 meter en dan in rolstoel...post wegbrengen en voelen ons zo samen...zoveel kleins te zien, zoveel te zien te horen en te ruiken en onze lieve Laika is al een genot om naar te kijken.
Twee weken geleden...ik neem S (iraanse vrouw waar ik al een half jaar nederlands mee praat en samen ook door mijn situatie veel mee heb gedeeld, zij is zwaar getraumatiseerd, niets vergeleken bij mijn omstandigheden, komt al nooit de deur uit..
Ik wil haar verrassen, ze houdt ook zo van de ruimte..
We gaan naar de paalkoepel Haren ze is zo ontroerd en ik ook..beelden van Iran,water de luchten, tafel voor het raam, we zitten, eten een broodje is stilte,praten...zo de eenvoud samen beleven..
en zo heb zoveel momenten met heel dierbaren...
Daar past dit gedicht van Pessoa bij:
De waarde van de dingen
is niet gelegen in de tijd dat ze duren,
maar in de intensiteit waarmee ze plaatsvinden.
Daarom zijn er:
momenten om niet te vergeten,
dingen die je niet kan verklaren
en personen die met niemand te vergelijken zijn.
Lieve mensen.
Ja de kracht gaat met de dag eruit,
zo staat het er voor.
we leven VANDAAG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten